Adaptacja

DLA RODZICÓW:

 

Instytucją, która ma pomagać rodzicom w opiece i wychowaniu dzieci w pierwszych trzech latach życia, jest żłobek. Pierwszy okres pobytu dziecka w żłobku może być okresem bardzo dla niego trudnym. Rozstanie z domem jest dla wielu dzieci pierwszym doświadczeniem związanym z dłuższym  oderwaniem od dotychczasowych warunków życia, jednak nie jest to regułą. Zmiana środowiska wymaga od dziecka intensywnego uczenia się, co obciąża układ nerwowy i działa lękotwórczo. Dlatego w tym okresie u niektórych dzieci przeważają uczucia ujemne, tj. tęsknota za domem, lęk przed obcymi ludźmi, pomieszczeniami, przedmiotami, niepokój z powodu hałasu i ruchu, silniejsze niż u dorosłych, bo nie złagodzone zrozumieniem sytuacji.

Proces adaptacji przebiega różnie u poszczególnych dzieci m.in. dlatego, że w różnym stopniu dzieci są przygotowane do zmiany warunków życia.

 

Co mogą zrobić rodzice, aby pomóc dziecku w adaptacji do żłobka:

• Skracajmy początkowo czas pobytu dziecka w żłobku do kilku godzin dziennie, zabierając je do domu przed snem.
•  Dziecko w okresie adaptacji potrzebuje dużo snu i bardzo dużo spaceru, przebywania na świeżym powietrzu.
•  Powstrzymujmy się od reagowania zniecierpliwieniem, wymierzania kary za rozdrażnienie, nieposłuszeństwo.
•  Starajmy się zachować w sposób zrównoważony, nie ujawniać naszych niepokojów w czasie rozstań z dzieckiem.
•  Spokój rodziców udziela się ich dziecku.
•  Należy ponadto okazywać w obecności dziecka życzliwość i zaufanie wobec opiekunek w żłobku odbierających je od rodzica.

 

 Konieczna jest ścisła współpraca domu i personelu żłobka. Kontakt ten zapewni jednolitość postępowania i wymiana obserwacji na temat dziecka.

Oddając dziecko musimy poinformować opiekunkę o tym, jaki był dotychczasowy tryb życia dziecka, jakie miało przyzwyczajenia, jakie -sprawiało trudności. Dzięki temu będzie wiadomo, dlaczego zachowuje się ono niespokojnie w określonych porach, które uprzednio mogły być przeznaczone na sen dziecka.

W pierwszym okresie personel żłobka kontynuuje niektóre przyzwyczajenia dziecka, np. smoczek, by zbyt radykalnie nie wprowadzać w jego życie zmian. Jednakże po pewnym czasie musimy się dostosować do wskazań wychowawczych opiekunki, by kontynuować linię wychowania przyjętą w żłobku. Jeżeli dziecko w żłobku nauczyło się już samo jeść, to trzeba tego przestrzegać w domu. W okresie adaptacji do żłobka otoczmy dziecko atmosferą serdeczności, stwórzmy mu warunki do odprężenia się w wesołości i śmiechu.

 

Żłobek, przyjmując częściowo opiekę nad dzieckiem, nie zwalnia rodziców od odpowiedzialności za jego rozwój i stan zdrowia.

 

Drodzy rodzice,  warto pamiętać o tym, że  atrakcje wiążące się z pobytem  w żłobku : interakcje z dziećmi, różnorodność zabaw, mnogość bodźców słuchowych, wzrokowych, emocjonalnych, mają wielką wartość stymulującą rozwój dziecka. Jednocześnie jednak mogą je po prostu zmęczyć  ( zwłaszcza w okresie adaptacji, kiedy dziecko nie w pełni korzysta z możliwości regeneracyjnej drzemki w żłobkowej sypialni) oraz zwiększyć zapotrzebowanie dziecka na kontakt z Wami.  Dlatego w czasie przebywania dziecka poza żłobkiem warto  przewidzieć wspólny spacer , indywidualną z nim zabawę. Podczas kontaktu z dzieckiem dużo do niego mówić, warto też znaleźć czas na wspólne oglądanie i czytanie książeczek. Korzystajmy natomiast ze wszystkich osiągnięć wychowawczych wypracowanych w żłobku, które szczególnie będą się zaznaczały w samoobsłudze i rozwoju ruchowym. W ten sposób oddziaływania wychowawcze w domu i żłobku będą się uzupełniały. Drodzy, rodzice! Pamiętajmy: nie ilość ale jakość czasu spędzanego z dzieckiem wpływa na budowanie więzi i zaspakajanie potrzeb emocjonalnych maluchów.

 

Wspierajmy się wzajemnie dla dobra dzieci. Odpłacą nam uśmiechem , który da nam spokój i przekonanie, że byliśmy pomocni w tych trudnych dla nich chwilach POZNAWANIA NOWEGO ŚWIATA!

Psycholog mgr Lucyna Lewandowska